ARTYKUŁ MIESIĄCA : WRZESIEŃ 2014
'Aslan (zwany też Wielkim Lwem) (z tureckiego aslan - lew) - stwórca i najwyższy opiekun świata Narnii, syn Władcy-zza-Morza.
'Jego ojczyzną, a zarazem domem, jest jego kraj.
Charakterystyka
Aslan jest najmądrzejszą i najpotężniejszą istotą w Narnii. Zawsze służy pomocą, radą, nikogo nie odtrąca. Rozumie każdego. Potrafi też poświęcić swoje życie (które i tak powraca, jeśli tak powie prawo przez niego stworzone) za nawet najgorszego zdrajcę (tak było w przypadku Edmunda w pierwszej części). Surowy i agresywny jest tylko wobec przeciwników oraz wrogów, m.in. w bitwie. To właśnie on pokonał Białą Czarownicę, po prostu ją przewracając i pożerając.
Mimo, iż jest najwyższym władcą, jest posłuszny Największym Czarom. Ma swoją krainę na końcu świata. Jest toKraina Aslana.
Wielki Lew pojawia się zawsze, gdy dana osoba ptrzebuje pomocy i go wzywa, czasem po prostu pojawia się, gdy Narnia znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Wysłuchuje każdego z cierpliwością i wyrozumiałością, nie przerywając, odrzucając czy wyśmiewając słów. Czasami pozwala sibie na tzw. "sielankę", np. gdy w drugiej części obejmuję Łucję i przewala się z nią w zabawie na ziemię. Ogólnie Lew jest spokojny i opanowany, ale, jak wiele Narnijczyków, potrafi pokazać swój temperament w bitwie.
'Aslan w powieści '"Lew, czarownica i stara szafa"
Rodzeństwo Pevensie spotkało Aslana po raz pierwszy w jego obozie. Wcześniej tylko słyszało o jego powrocie w domu państwa Bobrów, gdy pan Bóbr rozmawiał o celu przybycia rodzeństwa do Narnii. Wtedy właśnie z domku uciekł Edmund, który był głównym powodem przybycia do Lwa rodzeństwa i poświęcenia jego życia. Zanim jednak to się stało, Piotr, rozmawiając z Aslanem o Ker-Paravelu, usłyszał róg i pobiegł Zuzannie jej na ratunek.
Gdy zabił jednego z posłańców Białej Czarownicy, Maugrima, Aslan mianował Piotra na rycerza. Później do obozu przybyła Czarownica i ustaliła z Wielkim Lwem, że poświęci on swoje życie na Kamiennym Stole. Jednak przez to, że Czarownica, jak to mówił później Aslan, "nie znała słowa poświęcenie", życie bohatera powróciło. W końcu zabił czarownicę w bitwie o prawowitą władzę nad Narnią.
Odszedł zaraz po koronacji na Ker-Paravelu czwórki młodych władców. Gdy Łucja stała na tarasie i patrzyła na plażę, zobaczyła idącego brzegiem Aslana, który chwilę później zniknął.
"Książę Kaspian"
W powieści zatytuowanej "Książę Kaspian"
Aslan na dobre pojawia się dość późno. Kiedy rodzeństwo trafia do Narnii i ratuje karła Zuchona, wszyscy wyruszają do Kopca Aslana. Po drodze napotykają przeszkodę w postaci niewielkiej przepaści.
Wtedy Łucja widzi na drugim brzegu Aslana, który mówi jej, żeby za nim szli, lecz reszta rodzeństwa oczywiście jej nie wierzy. Później, gdy rodzeństwo wraz z Zuchonem urządzają drzemkę na zboczu wzgórza, Łucja budzi się i ponownie spotyka Aslana. On mówi jej, żeby obudziła resztę rodzeństwa i kazała mu iść za nim. Łucja, choć z wielkim trudem, robi to. Dopiero w Kopcu Aslana rodzeństwo widzi Lwa i przeprasza Łucję.
To Aslan sprawił, że ciche dotąd drzewa przebudziły się i znów zaczęły tańczyć i się poruszać. Pomogły one w bitwie z Telmarami. Później sam Aslan wezwał Boga Rzeki, żeby zagrodził Telmarom ucieczkę na drugi brzeg Beruny. Sprawił też, że Ryczypiskowi odrósł ogon.
Po bitwie, Aslan oznajmia Piotrowi i Zuzannie, że już nigdy nie powrócą do Narnii. Później przemawia do Telmarów, mówi, że pochodzą z Telmaru, wyspy położonej w naszym Świecie. Oni jednak mu nie wierzą i tylko kilku z nich przechodzi przez "drzwi". Tak samo postępuje rodzeństwo. Wraca na stację kolejową.
"Podróż "Wędrowca do Świtu"
Aslan długo nie pojawia się w powieści - po raz pierwszy, kiedy Eustachy zostaje zamieniony w smoka. Gdy spał, podszedł do niego Wielki Lew, kazał mu się rozebrać i wykąpać w wielkiej studni.
Dzięki temu Eustachy odzyskał swoje ciało. Później, gdy załoga ląduje na Wyspie Złotej Wody, widzą go na brzegu, lecz chwilę później znika. Kolejny raz ukazuje się, gdy historia zmierza ku końcowi, straszny sztorm utrudnia pływanie "Wędrowcowi do świtu", Łucja woła "pomóż nam, Aslanie". Pojawia się on w postaci ptaka, który krąży nad jej głową i mówi: "Nie bój się, maleńka".
Na końcu Aslan spotyka Kaspiana, Łucję, Edmunda i Ryczypiska, którzy odnaleźli przejście do Krainy Aslana. Później mówi rodzeństwu, że już nigdy nie powrócą do Narnii.
"Srebrne krzesło"
W powieści "Srebrne Krzesło" Eustachy i Julia trafiają do Narnii w celu odnalezienia zaginionego królewicza,Riliana. Julia, która lękała się skoczyć w przepaść za Eustachym, spotyka Aslana, który mówi jej, że zleci na jego podmuchu.
"Siostrzeniec czarodzieja"
W tej części opisane jest głównie stworzenie Narnii przez Aslana.
Nadchodzi on znikąd, śpiewając i nie zwracając uwagi na swoje otoczenie. Podczas pięknej pieśni podłoże zaczyna się kształtować, a z dziwnych mas wychodzą zwierzęta. Nawet na Jadis, która rzuciła w niego włócznią, nie zwrócił uwagi. Włócznia natomiast wbija się w ziemię, a z niej wyrasta Latarnia. Pod koniec dzieła Aslan zwołuje wszystkie zwierzęta na naradę. Wybiera kilka z nich i obdarza je mową. Później, kiedy Digory chciał od niego pomocy, pobiegł za Lwem, aby go dogonić. Ten natomiast rozkazuje Digory'emu przynieść magiczny owoc z manicznego drzewa, który ochroniłby Narnię przed wszelkim złem.
"Ostatnia bitwa"
W ostatniej części Narnii za Aslana przebrał się osiołek Łamigłówek nieświadom, że zrobił coś tak strasznego. Pomógł mu w tym Krętacz - wredna małpa. To właśnie krętacz zmusił Łamigłówka do takiego przebrania, aby każdy mieszkaniec Narnii robił to, co on sobie zachciał. Kiedy prawdziwy Aslan przybył do Narnii, wytępił Krętacza, a Łamigłówka pocieszył.
Pod koniec powieści dochodzi do najważniejszego momentu w całym cyklu. Aslan, wraz ze wszystkimiNarnijczykami, udał się na Wzgórze Stajni, gdzie wszyscy przeszli na drugą stronę drzwi. Tymczasem Aslan obudził olbrzyma o imieniu Czas i nadał mu nowe imię - Ojciec Czas. Ów olbrzym za rozkazem Aslana zcisnął Słońce, sprawiając, że ginie. Kiedy lew ryczy, wszystkie wody z mórz, rzek i jezior wzburzają i podnoszą się, aby całkowicie przykryć Narnię. Wszystkie zło, martwi ludzie i Narnijczycy zostają utopieni w morzu. Aslan rozkazuje zamknąć Drzwi, za którymi na zawsze pozostaje pusta, skończona Narnia. Natomiast wszyscy Narnijczycy, w tym także rodzeństwo Pevensie (prócz Zuzanny), jego mama i tata, Eustachy i Julia, Digory i Pola, a także Ryczypisk, Tumnus, Truskawek, Bri, Kor, Arawis, Hwin i wiele, wiele innych naszych bohaterów, trafiają na zawsze do krainy Aslana, czyli całej Narnii w Nowej Narnii. Kiedy Aslan przemawia do dzieci, że już nigdy do Anglii nie wrócą, bo umarli, przestaje wyglądać jak lew, lecz nie wiemy o nim już nic więcej.
Porównanie biblijne
Aslan jest jakby bogiem Narnii. Jego wyczyn na Kamiennym Stolemożna porównać do Zmartwychwstania Pańskiego. Uwolnienie Eustachego ze skóry smoka można porównać z wybaczeniem 'przez Boga wszystkich grzechów. Te podobieństwa wiążą się z tym, że C.S. Lewis miał bardzo chrześcijańskie poglądy. 'Aslan jest postacią wieczną, tak jak Bóg.